Ay Kara_{Buz tutardı Vedalar} ER8162

Karanlık, bir akşam vaktiYüzünde sokak lambasından vuran kızıllıkve kar beyazından yansıyan aydınlıkOcak ayı olmalı kış bastırmıştıKar yığınları vardı her yerdeBuz gibi bir akşam…Soğuk; ellerini üşütmüş,kar yüreğiniGözlerin gelincik ateşi kızıllığındaBeyazı kırmızıya çalmakta.Bilmem kaçıncı vedanınşarkısını bestelemekte zamanVe güfteyi söylemekte dudağınTellere konmuş evsiz bir çift güvercin…Gözlerin ağlamaklı,boğazın düğüm düğümHoşça kal derkennemlenir gözlerelvedaya sarılan avuçların.Yüreğim, soluğun da zavallı tutsakBırakma, giderken onu da götür